V parku u Domu PZKO přibylo více míst k sezení. Zásluhu na tom mají členové spolku krojovaných horníků při obci Stonava. Zrenovovali totiž staré lavičky, které v parku sloužily návštěvníkům před celkovou rekonstrukcí celého areálu.
Tradiční Stonavská pouť, která každoročně přiláká stovky návštěvníků, letos nabídla nejen pestrý program, ale i více komfortu pro své hosty. V parku U Domu PZKO se totiž objevilo více míst k sezení. Zasloužili se o to členové Spolku krojovaných horníků při obci Stonava, kteří do parku vrátili lavice, jež zde zbyly po celkové rekonstrukci, provedenou před čtyřmi lety.
Richard Palowski, člen SKH při obci Stonava: „Jsme je tady objevili, našli a řekli jsme si, že uděláme brigádku, jak se kdysi za starých časů dělali brigády, že to trošku zrenovujeme, upravíme, zkrátíme a dáme tomu ten nový šmrnc.“
Milan Malich, předseda SKH při obci Stonava: „Pamatuju si, když jsem tady začínal, tak jsme ty brigády dělali běžně. No tak jsme se do toho vrhli.“
Tyto lavice však nejsou pouhým návratem starého. Díky pečlivé práci členů spolku dostaly nový vzhled. Do rekonstrukce se zapojily i ženy.
Lucie Palowská, členka SKH při obci Stonava: „Přišla jsem pomoc, pobavit se, protože mě to těší, naplňuje a relaxuju u toho.“
Richard Palowski, člen SKH při obci Stonava: „Dá se říct, že je to kompletní repas. Obrousit jak železo, tak dřevo, očistit potom, všecko nová barva. Jak dřevo, tak kov.“
Větší počet míst k sezení bude určitě přínosem i během dalších tradičních akcí, které se v parku konají. Na konci prázdnin to budou například Stonavské dožínky.
---
Stonavští fotbalisté mají za sebou první zápas nové sezóny. Na domácím trávníku nastoupili proti nováčkovi soutěže, Raškovicím.
Po krátké, ale intenzivní letní přípravě, během které hráči SK Stonava odehráli pět přípravných zápasů, vstoupili v sobotu 3. srpna do první mistrovské utkání podzimní části krajského přeboru. Na domácím hřišti přivítali nováčka soutěže, tým z Raškovic, se kterým už v minulosti měli možnost měřit síly v nižší soutěži. Tentokrát se však obě mužstva poprvé utkala v rámci krajské soutěže.
Tomáš Mančař, trenér SK Stonava: „My už Raškovice známe, sice je to nováček v soutěži, ale známe ho, jak jsme postupovali, tak se nám tlačili na záda, hráli jsme s nimi dvakrát a dvakrát jsme se remizovali, dneska je to potřetí, ale dneska to mrzí nejvíc. Těch šancí bylo dost, je to škoda. Více méně počítali jsme s tím, že soupeř přijede, že se zaparkuje před šestnáctku a tak to i bylo. Balon jsme měli celý zápas na kopačkách, de facto jsme se tlačili do toho vápna, ale ty šance, co jsme měli, tak jsme nevyužili a máme bod. Dobrý, neprohráli jsme sice, je to ztráta, ale jedeme dál, zápas od zápasu.“
O důležité body budou stonavští bojovat už tuto sobotu v Krásném Poli. Doma se pak utkají 17. srpna s Vřesinou.
---
Pod pomnikiem Matki Żywocickiej odbyła się uroczystość ku pamięci największej zbrodni popełnionej na mieszkańcach Śląska Cieszyńskiego w latach niemieckiej okupacji. Przed osiemdziesięciu laty w odwet za akcję partyzantów i śmierć trzech gestapowców, Niemcy zamordowali 28 Polaków i 8 Czechów z Żywocic i okolicznych wiosek. Kryterium doboru ofiar była ich narodowość.
Gospodarzem uroczystości był magistrat miasta Hawierzów przy współpracy Polskiego Związku Kulturalno-Oświatowego. W uroczystościach wzięli udział czescy i polscy politycy, członkowie organizacji, stowarzyszeń, osoby prywatne i nieliczni już potomkowie ofiar. Konsul Rzeczpospolitej Polski w Ostrawie Stanisław Bogowski powiedział m. in:
Stanisław Bogowski, konsul RP W Ostrawie: „Tragedia żywocicka to symbol męczeństwa tej ziemi podczas okupacji niemieckiej. To również jeden z symboli tragedii narodu polskiego. Szanowni państwo, chciałbym podziękować działaczom PZKO, Kongresowi Polaków w Republice Czeskiej za popularyzację historii, za nauczanie kolejnych pokoleń.”
Z wiedzą na temat zbrodni żywocickiej związane jest nazwisko historyka Mečislava Boráka. Aktorka Jolanta Bałon czytała z jego książki wstrząsające fragmenty wspomnień dzieci, które były świadkami tych zbrodni.
---
Nastrój Górolskiego Święta udzielał się już na jabłonkowskim rynku, gdzie grały kapele góralskie, a w przyległych uliczkach formował się korowód barwnych zespołów i wozów alegorycznych.
Po raz pierwszy wzięły udziały w korowodzie traktory, będące atrakcją zwłaszcza dla dzieci.
Kamil Szturc, traktorzysta z Hażlachu: „Zostaliśmy zaproszeni przez Jabłonków, żeby pokazać tutaj zabytkowe traktory.”
W samo południe wyruszył do Lasku Miejskiego pochód prowadzony przez górala Adama Ryłkę tradycyjnie już na białym koniu.
W trzydniowym Góralskim Święcie zaprezentowało się w tym roku ponad czterdzieści zespołów i solistów z Polski, Republiki Czeskiej, Słowacji oraz najlepsze zaolziańskie zespoły dorosłe i dziecięce. A dzięki współpracy z Tygodniem Kultury Beskidzkiej wystąpiły także zespoły z Meksyku, Grecji, Litwy oraz Chorwacji.
Dużą atrakcją są zawsze wozy alegoryczne przedstawiające obrazki z życia wsi tej dawnej, ale też tej współczesnej.
Rysiek Szarzec, koło PZKO Pioseczna: „My są z Piosecznej, jadymy na wozie z dzieckami, bo momy na Piosecznej kupę młodych, kupę dziecek, tak ich wiezymy na wozie, aby było widać, że nasze koło je żywe a młode. I wiezymy też aji urodę, ziemnioki se nóm fajnie urodzily, zboża tam mómy kupę, tak tu na wozie mómy napisane, że na Piosecznej se urodziło w tym roku.”
Michał Staszowski, koło PZKO Milików: „Jo je z Milikowa, a furmana mómy z Koszarzysk, abyście wiedzieli, a bydym przedwodzać czerchlyni. A teraz nie wiycie, co to je, no. A tymu wom to chcymy ukozać. Jak kiedysi tu szli ci Wołosi, to Beskidy były całe zarośnięte lasym, no a aby mieli nowe szałase, pastwiska, to musieli ten lasy wycierchlić, to jest stargować korę z drzewa. Za rok przyszli, ty stromy uschły, oni to zapolili i postawili nowe szałase.”
Po prezentacji zespołów i wozów alegorycznych powitał gości ze sceny w imieniu organizatorów, czyli koła PZKO Jabłonków, jego prezes Jan Ryłko.
Niech żyje Górolski Święto!!! Huraaa!!!
Program festiwalu mógł się zacząć. Scenę zapełnił chór Melodia z Nawsia i Gorol z Jabłonkowa. W partii solowej wystąpiła gościnnie Natalia Niemen, córka legendarnego piosenkarza Czesława Niemena.
Górolskie Święto to również imprezy towarzyszące, między innymi warsztaty dla dzieci czy pokazy rzemiosła i technik rękodzielniczych itd.
Irena Motyka, wyrób czepców: „Robiym ty czepce. Jest to metoda dosyć trudna, metoda igliczkowa albo filetowa, bo nazwa od tej igliczki pochodzi.”
A w kolibie wydawniczej nowe książki prezentowali ich autorzy.
Dariusz Zalega, historyk i publicysta: „Zajmuję się historią ludową, robotników i chłopów, co tu mieszkali, jest to o tym, że pan i pleban nie musioł zawsze rządzić.”
Martin Krůl, historyk: „Je to historická kniha, která se zabývá jablunkovskými šancemi, čili systémem opevnění na slezsko-uhersko-polské hranici od 16. do 19. století.”
Nie mogliśmy też nie zajrzeć do chatek góralskich, gdzie przyrządzano tradycyjne potrawy.
Dariusz Branny, obsługa stoiska: „Mamy jelita boconowskie z ziemniakami z kapustą, kapuśnicę pyszną, domową, domowej roboty...”
ankieta, goście Gorolskiego Święta: „A ja akurat na kołocz przyszłam.” „Najlepszy na świecie to kołocz cieszyński ze Śląska Cieszyńskiego. Nie kołacz a kołocz. Nie mylic proszę.”
Marek Harenżlak, obsługa stoiska: „Widzi pani, sama kolejka aż ku samej Olzie. Do budy mamy piętnaście ludzi, coś jest za budą, liczymy, że jakaś setka ludzi jest potrzebna na Gorola.”
Program trzydniowego Górolskiego Święta jest na żywo transmitowany i mogą go obejrzeć widzowie na całym świecie. Niestety, nie mogą już skosztować tych wspaniałych świętogóralskich potraw.
---
V parku u Domu PZKO přibylo více míst k sezení. Zásluhu na tom mají členové spolku krojovaných horníků při obci Stonava. Zrenovovali totiž staré lavičky, které v parku sloužily návštěvníkům před celkovou rekonstrukcí celého areálu.
Tradiční Stonavská pouť, která každoročně přiláká stovky návštěvníků, letos nabídla nejen pestrý program, ale i více komfortu pro své hosty. V parku U Domu PZKO se totiž objevilo více míst k sezení. Zasloužili se o to členové Spolku krojovaných horníků při obci Stonava, kteří do parku vrátili lavice, jež zde zbyly po celkové rekonstrukci, provedenou před čtyřmi lety.
Richard Palowski, člen SKH při obci Stonava: „Jsme je tady objevili, našli a řekli jsme si, že uděláme brigádku, jak se kdysi za starých časů dělali brigády, že to trošku zrenovujeme, upravíme, zkrátíme a dáme tomu ten nový šmrnc.“
Milan Malich, předseda SKH při obci Stonava: „Pamatuju si, když jsem tady začínal, tak jsme ty brigády dělali běžně. No tak jsme se do toho vrhli.“
Tyto lavice však nejsou pouhým návratem starého. Díky pečlivé práci členů spolku dostaly nový vzhled. Do rekonstrukce se zapojily i ženy.
Lucie Palowská, členka SKH při obci Stonava: „Přišla jsem pomoc, pobavit se, protože mě to těší, naplňuje a relaxuju u toho.“
Richard Palowski, člen SKH při obci Stonava: „Dá se říct, že je to kompletní repas. Obrousit jak železo, tak dřevo, očistit potom, všecko nová barva. Jak dřevo, tak kov.“
Větší počet míst k sezení bude určitě přínosem i během dalších tradičních akcí, které se v parku konají. Na konci prázdnin to budou například Stonavské dožínky.
---
Stonavští fotbalisté mají za sebou první zápas nové sezóny. Na domácím trávníku nastoupili proti nováčkovi soutěže, Raškovicím.
Po krátké, ale intenzivní letní přípravě, během které hráči SK Stonava odehráli pět přípravných zápasů, vstoupili v sobotu 3. srpna do první mistrovské utkání podzimní části krajského přeboru. Na domácím hřišti přivítali nováčka soutěže, tým z Raškovic, se kterým už v minulosti měli možnost měřit síly v nižší soutěži. Tentokrát se však obě mužstva poprvé utkala v rámci krajské soutěže.
Tomáš Mančař, trenér SK Stonava: „My už Raškovice známe, sice je to nováček v soutěži, ale známe ho, jak jsme postupovali, tak se nám tlačili na záda, hráli jsme s nimi dvakrát a dvakrát jsme se remizovali, dneska je to potřetí, ale dneska to mrzí nejvíc. Těch šancí bylo dost, je to škoda. Více méně počítali jsme s tím, že soupeř přijede, že se zaparkuje před šestnáctku a tak to i bylo. Balon jsme měli celý zápas na kopačkách, de facto jsme se tlačili do toho vápna, ale ty šance, co jsme měli, tak jsme nevyužili a máme bod. Dobrý, neprohráli jsme sice, je to ztráta, ale jedeme dál, zápas od zápasu.“
O důležité body budou stonavští bojovat už tuto sobotu v Krásném Poli. Doma se pak utkají 17. srpna s Vřesinou.
---
Pod pomnikiem Matki Żywocickiej odbyła się uroczystość ku pamięci największej zbrodni popełnionej na mieszkańcach Śląska Cieszyńskiego w latach niemieckiej okupacji. Przed osiemdziesięciu laty w odwet za akcję partyzantów i śmierć trzech gestapowców, Niemcy zamordowali 28 Polaków i 8 Czechów z Żywocic i okolicznych wiosek. Kryterium doboru ofiar była ich narodowość.
Gospodarzem uroczystości był magistrat miasta Hawierzów przy współpracy Polskiego Związku Kulturalno-Oświatowego. W uroczystościach wzięli udział czescy i polscy politycy, członkowie organizacji, stowarzyszeń, osoby prywatne i nieliczni już potomkowie ofiar. Konsul Rzeczpospolitej Polski w Ostrawie Stanisław Bogowski powiedział m. in:
Stanisław Bogowski, konsul RP W Ostrawie: „Tragedia żywocicka to symbol męczeństwa tej ziemi podczas okupacji niemieckiej. To również jeden z symboli tragedii narodu polskiego. Szanowni państwo, chciałbym podziękować działaczom PZKO, Kongresowi Polaków w Republice Czeskiej za popularyzację historii, za nauczanie kolejnych pokoleń.”
Z wiedzą na temat zbrodni żywocickiej związane jest nazwisko historyka Mečislava Boráka. Aktorka Jolanta Bałon czytała z jego książki wstrząsające fragmenty wspomnień dzieci, które były świadkami tych zbrodni.
---
Nastrój Górolskiego Święta udzielał się już na jabłonkowskim rynku, gdzie grały kapele góralskie, a w przyległych uliczkach formował się korowód barwnych zespołów i wozów alegorycznych.
Po raz pierwszy wzięły udziały w korowodzie traktory, będące atrakcją zwłaszcza dla dzieci.
Kamil Szturc, traktorzysta z Hażlachu: „Zostaliśmy zaproszeni przez Jabłonków, żeby pokazać tutaj zabytkowe traktory.”
W samo południe wyruszył do Lasku Miejskiego pochód prowadzony przez górala Adama Ryłkę tradycyjnie już na białym koniu.
W trzydniowym Góralskim Święcie zaprezentowało się w tym roku ponad czterdzieści zespołów i solistów z Polski, Republiki Czeskiej, Słowacji oraz najlepsze zaolziańskie zespoły dorosłe i dziecięce. A dzięki współpracy z Tygodniem Kultury Beskidzkiej wystąpiły także zespoły z Meksyku, Grecji, Litwy oraz Chorwacji.
Dużą atrakcją są zawsze wozy alegoryczne przedstawiające obrazki z życia wsi tej dawnej, ale też tej współczesnej.
Rysiek Szarzec, koło PZKO Pioseczna: „My są z Piosecznej, jadymy na wozie z dzieckami, bo momy na Piosecznej kupę młodych, kupę dziecek, tak ich wiezymy na wozie, aby było widać, że nasze koło je żywe a młode. I wiezymy też aji urodę, ziemnioki se nóm fajnie urodzily, zboża tam mómy kupę, tak tu na wozie mómy napisane, że na Piosecznej se urodziło w tym roku.”
Michał Staszowski, koło PZKO Milików: „Jo je z Milikowa, a furmana mómy z Koszarzysk, abyście wiedzieli, a bydym przedwodzać czerchlyni. A teraz nie wiycie, co to je, no. A tymu wom to chcymy ukozać. Jak kiedysi tu szli ci Wołosi, to Beskidy były całe zarośnięte lasym, no a aby mieli nowe szałase, pastwiska, to musieli ten lasy wycierchlić, to jest stargować korę z drzewa. Za rok przyszli, ty stromy uschły, oni to zapolili i postawili nowe szałase.”
Po prezentacji zespołów i wozów alegorycznych powitał gości ze sceny w imieniu organizatorów, czyli koła PZKO Jabłonków, jego prezes Jan Ryłko.
Niech żyje Górolski Święto!!! Huraaa!!!
Program festiwalu mógł się zacząć. Scenę zapełnił chór Melodia z Nawsia i Gorol z Jabłonkowa. W partii solowej wystąpiła gościnnie Natalia Niemen, córka legendarnego piosenkarza Czesława Niemena.
Górolskie Święto to również imprezy towarzyszące, między innymi warsztaty dla dzieci czy pokazy rzemiosła i technik rękodzielniczych itd.
Irena Motyka, wyrób czepców: „Robiym ty czepce. Jest to metoda dosyć trudna, metoda igliczkowa albo filetowa, bo nazwa od tej igliczki pochodzi.”
A w kolibie wydawniczej nowe książki prezentowali ich autorzy.
Dariusz Zalega, historyk i publicysta: „Zajmuję się historią ludową, robotników i chłopów, co tu mieszkali, jest to o tym, że pan i pleban nie musioł zawsze rządzić.”
Martin Krůl, historyk: „Je to historická kniha, která se zabývá jablunkovskými šancemi, čili systémem opevnění na slezsko-uhersko-polské hranici od 16. do 19. století.”
Nie mogliśmy też nie zajrzeć do chatek góralskich, gdzie przyrządzano tradycyjne potrawy.
Dariusz Branny, obsługa stoiska: „Mamy jelita boconowskie z ziemniakami z kapustą, kapuśnicę pyszną, domową, domowej roboty...”
ankieta, goście Gorolskiego Święta: „A ja akurat na kołocz przyszłam.” „Najlepszy na świecie to kołocz cieszyński ze Śląska Cieszyńskiego. Nie kołacz a kołocz. Nie mylic proszę.”
Marek Harenżlak, obsługa stoiska: „Widzi pani, sama kolejka aż ku samej Olzie. Do budy mamy piętnaście ludzi, coś jest za budą, liczymy, że jakaś setka ludzi jest potrzebna na Gorola.”
Program trzydniowego Górolskiego Święta jest na żywo transmitowany i mogą go obejrzeć widzowie na całym świecie. Niestety, nie mogą już skosztować tych wspaniałych świętogóralskich potraw.
---
