Černý korzár jezdí do Stonavy už 30 let

Tím největším lákadlem letošní poutě byly kolotoče pana Tvardka, které neodmyslitelně už mnoho ke stonavské pouti patří. Lunapark U Černého korzára má ale kvůli pandémii koronaviru za sebou velmi těžké období.

Je tomu už 30 let, kdy se u příležitosti Maří Magdalénské pouti zaplnilo centrum obce kolotoči. Od té doby je Lunapark U Černého korzára nepostradatelnou součástí této významné události v kulturním kalendáři obce.

Václav Tvardek, Lunapark U Černého korzára: „Když už tady takovou dobu jezdím, tak se tady mezi ty lidi rád vrácím. Znají celou mou rodinu a my tady jedeme jak k vlastní rodině.“

Loňský rok byl ale pro pana Tvardka velmi těžký a to kvůli opatřením v souvislosti s COVID-19.

Václav Tvardek, Lunapark U Černého korzára: „Loňský rok byl dost kritický. Naše živobytí je závislé na těch atrakcích. Nic jiného neprovozujeme. Některé děti šly do práce, abychom mohli přežit zimu a atrakce dát do kupy, abychom to všechno udrželi. Těšili jsme se až to přejde, až se zase dostaneme ven. Je to náš životní sen, po rodičích jsme to zdědili. Není to byznys, neděláme to kvůli penězům, ale děláme to hlavně s lásky, protože jsme pořád mezi lidma.“

Přestože letošní pouť byla opět poznamenána koronavirou pandemii kvůli které byli návštěvníci ochuzeni o doprovodný program, na návštěvnosti to znát nebylo. Od pátku až do neděle bylo centrum obce doslova v obležení nejen stonaváků, ale i lidí ze širokého okolí, kteří si stonavskou Máří Magdalénskou pouť nenechali ujít.

---

Stonavskou pouť završil velkolepý ohňostroj

Vyvrcholením letošní stonavské pouti byl tradiční nedělní ohňostroj. Pojďte se nyní s námi podívat, jak taková jeho příprava probíhá.

Téměř sedmiminutový ohňostroj završil letošní Máří Magdalénskou pouť. Byl jedinou akcí, kterou kvůli aktuálním opatřením zorganizovala obec. Jejím přáním bylo, aby jej mohli lidé sledovat kdekoli ve Stonavě.

Petr Komenda, ohňostrůjce: „Na přání pana starosty chceme ohňostroj co nejvýš. Budou použity pyrotechnické efekty, které vybuchují ve velkých výškách a mají krásné dlouhé efekty, takže si to diváci určitě užijou.“

Příprava takovéto show je přitom velmi časově náročná.

Petr Komenda, ohňostrůjce: „Musíte vybrat pyrotechnické efekty, musíte je tzv. naládovat, připravit, to samo o sobě trvá i týden, protože to chcete případně sladit s hudbou. Tady máte přichystané koule, které jdou v řadě po prvním zážehu odpalení přes zpožďovače, které jsou třeba od dvou do pěti sekund. Vlastně jedním povelem v této skříňce vznikne zážeh a začnou se postupně ty koule odpalovat.“

Daniel Hradil, Pyro Moravia s.r.o.: „My jsme ten ohňostroj pojali samozřejmě jako oslavu svaté Máří Magdalény a jako poctu mrtvému panu Buriánkovi, který tady dělal ohňostroje léta před námi a samozřejmě jako poctu všem covidovým mrtvým. Máme emotivní muziku a efekty budou velice pěkné. Jedná se o to, že se budou rozsvěcovat na nebi ve veliké výšce. Opravdu to uvidí všichni v celé obci Stonava a nejbližším okolí.“

---

Profesor Kadłubiec o poezji Anieli Kupiec

Wielkim zainteresowaniem cieszył się wykład profesora Daniela Kadłubca poświęcony poezji Anieli Kupiec. Odbył się w ramach Międzygeneracyjnego Uniwersytetu Regionalnego i musiał zostać powtórzony. Niedawno minęła setna rocznica niedożytych urodzin tej wybitnej poetki z Nydku.

Daniel Kadłubiec, językoznawca, regionalista: „Przede wszystkim nieposplity talent operowania słowem gwarowym. Myślę, że gdyby zrobić taki ranking, gdy chodzi o poezję ludową, czyli poezję gwarową, to pani Aniela Kupcowa nie tylko w kontekście czy w randze Zaolzia, ale w ogóle wszędzie mieściłaby się w tych górnych półkach.”

Wiersze Anieli Kupiec czytał Karol Suszka

Karol Suszka, aktor, reżyser: „Ona organizowała jakiś wieczór, pamiętam, ale mówi, przyszła za mną, i mówi: Wie pan, ja się nie mogę zwrócić do pana, żeby pan recytował czy proponował moje wiersze z tego powodu, że pan przerasta te moje wiersze. Moje wiersze są takie maluczkie itd. I pan tego nie może powiedzieć, ponieważ pan jest za wysoko (śmiech) nad tymi wierszami. Ja mówię, pani Anielo kochana... Ale nie wzięła mnie, ani razu mnie nie wzięła na czytanie jej wierszy.”

Prawdziwa wielkość Anieli Kupiec szła bowiem zawsze w parze z jej naturalną skromnością.

Daniel Kadłubiec, językoznawca, regionalista: „Uczestniczyła w takich różnych konkursach Grupy Literackiej ’63. Wygrała z Karkoszką nad wszystkimi tutejszymi poetami, którzy myśleli, że Kupcowa to jest taki outsaider. A była grupa recenzentów z Polski no i powiedzieli: Karkoszka najlepsza. Także potem to się zaczęło. No i kazałem jej te wiersze spisywać, przedkładać, i wydaliśmy Korzenie. Potem Po naszymu, pieszo i na skrzydłach, potem Połotane żywobyci. A pierwsze były Korzenie, czyli zbiór wierszy tych trzech autorek - Filipkowa, Kupcowa, no i Milerska.”

Karol Suszka, aktor, reżyser: „W tej chwili pani Aniela mi jakby przyrosła mocno do serca, z czego się cieszę, ponieważ to są takie ładne powroty. Łączą się z tą moją młodością, z tym zapachem ziemi, z tymi potoczkami, z tymi drzewami, z tymi świerkami, z tym wszystkim po prostu, z tą pachnącą łąką pełną kwiatów i pełną motyli. I człowiek jakby wraca do tego, poznaje to, dotyka, przeżywa. To są takie piękne rzeczy, które tylko, moim zdaniem, poezja może wyrazić.”

---