Obec investuje miliony do sportovních zařízení

Sportovní hala ve Stonavě, která od září 2007 slouží nejen žákům místní základní a mateřské školy, ale i široké veřejnosti, je aktuálně mimo provoz. Běžně vytížené sportoviště, které si v posledních letech vydobylo pevné místo mezi oblíbenými zařízeními na Karvinsku, nyní obsadili dělníci. Objekt prochází důležitou modernizací - dostává zcela nový povrch.

Rekonstrukce povrchu zahrnuje i nové vyznačení sportovních lajn, které ještě více rozšíří spektrum dostupných sportovních aktivit v obci. Hotovo by mělo být začátkem srpna, kdy se hala znovu otevře veřejnosti.

Náklady na rekonstrukci povrchu přesahují částku 3 miliony korun, z Moravskoslezského kraje má na tuto investici obec přislíbeno půl milionu. Další nemalé finanční prostředky za podpory Nadace OKD obec v průběhu prázdnin investuje do dalšího sportovního zařízení v obci. U dolanské základní školy vyrůstá nový skatepark.

Aktuálně probíhají terénní a stavební úpravy, samotná realizace skateparkových prvků je naplánována na závěr prázdnin.

Vybudování skateparku ve Stonavě vyjde na 3,3 milionu korun, přičemž Nadace OKD pokryje polovinu nákladů.

---

Muzyczne dziedzictwo Stonawy, cz. 1

Dziś wyemitujemy pierwszą część filmu dokumentalnego „Muzyczne dziedzictwo Stonawy”, który upamiętnia 120-lecie polskiego śpiewu chóralnego w tej wsi. Dziś będzie mowa o zespołach, które były poprzednikami obecnego chóru mieszanego Stonawa działającego przy miejscowym kole PZKO.

Miłość do polskiej pieśni chóralnej w Stonawie trwa nieprzerwanie od ponad stu dwudziestu lat. W monografii wydanej na dziesięciolecie istnienia Związku Polskich Chórów w Czechosłowacji odnotowano, że jednym z chórów założycielskich był stonawski Chór Macierzy. Członkiem zarządu został stonawski kowal Henryk Hrabiec. Monografia zawiera fotografie i krótkie charakterystyki czterech stonawskich chórów, które dołączyły do Związku, trzech chórów mieszanych a to Stowarzyszenia „Siła”, Stowarzyszenia Młodzieży Katolickiej i Związku Ewangelickiej Młodzieży – oraz chór męski Stowarzyszenia „Siła”, założony w 1921 roku i uznawany za jeden z najlepszych polskich zespołów chóralnych w międzywojennej Czechosłowacji.

Na czas wojny pieśń zamilkła, lecz jej echo przetrwało w sercach, by powrócić z nową siłą.

Do chóru męskiego dołączyły panie, w wyniku czego powstał chór mieszany. Późniejsza dyrygentka, Anna Cyrzyk, śpiewała w chórze mieszanym jeszcze przed wojną.

Daniela Szymik, solistka stonawskich chórów: „Na pierwszą próbę przyszło nas sto dwadzieścia. No i potem wrócił ksiądz ewangelicki z obozu koncentracyjnego i on się tego ujął. Przeważnie my śpiywali na ślubach, bo nie było można wychodzić za mąż podczas wojny, tak tych ślubów było strasznie dużo, na każdym skoro my śpiywali (śmiech).”

Wieloletnią korepetytorką i akompaniatorką chórów – Siła i Halka – oraz ich solistów była Alina Wolna z Dziadurów, absolwentka konserwatorium i późniejsza kierowniczka stonawskiej filii szkoły muzycznej, wywodząca się ze znanej rodziny muzyków.

Długi czas dyrygentem stonawskich chórów Halka i Siła był Józef Firla.

Również w chórze Siła dochodziło do zmian dyrygentów

Stonawa szybko się wyludniała. Z czterech i pół tysiąca obywateli pozostało ich tu na skutek wydobycia węgla niewiele ponad 1700.

Coraz częściej chórzystki z Halki ćwiczyly pieśni na chór mieszany razem z panami z Siły pod wspólną dyrekcją Anny Cyrzyk

---